โดยหลักการแล้วรถ Hybrid ทุกระบบ ไม่ว่าจะเป็น HEV, PHEV, EREV ต่างก็มีสองระบบ คือมีทั้งเครื่องยนต์และมอเตอร์ไฟฟ้า ทำให้มีภาระในการบำรุงรักษาเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับรถที่มีระบบเดียว ไม่ว่าจะเป็นเครื่องยนต์น้ำมันหรือไฟฟ้าล้วนก็ตาม เพราะชิ้นส่วนและความซับซ่อนในการทำงานร่วมกันที่เพิ่มขึ้น ก็หมายถึงว่ามีกลไกที่ต้องบำรุงรักษามากขึ้น ใช้ค่าใช้จ่ายมากขึ้นตามไปด้วย
โดยปกติการขับขี่แบบใช้คันเร่งเพียงอย่างเดียวหรือ One-Pedal driving ที่มีในรถ BEV นั้นก็คือ พอถอนเท้าจากคันเร่งปั๊บก็ให้รถเริ่มทำการลดความเร็วด้วยการหน่วง หรือใช้ระบบเบรคแบบ Regenerative ได้เลยโดยยังไม่ต้องเหยียบแป้นเบรค ซึ่งถ้าใช้จนคล่องแล้วก็อาจจะลดโอกาสที่ต้องย้ายเท้าไปเหยียบแป้นเบรคให้ลดลงเหลือแต่เท่าที่จำเป็น
รถ Hybrid แต่ละยี้ห้อ แต่ละรุ่นก็อาจมี mode การทำงานที่แตกต่างกันออกไปวิธีการควบคุมให้เข้า Mode เหล่านั้นก็มีทั้งใช้ปุ่มกด ใช้สวิทช์แบบโยกได้หลายตำแหน่งหรือบาง Mode การทำงานก็ไปรวมเข้ากับเกียร์ แต่โดยรวมแล้วจะมีที่คล้ายๆ กันดังนี้(บางรุ่นอาจมีไม่ครบทุก Mode หรือมีมากกว่า หรือเรียกชื่อแตกต่างจากนี้)
ตามปกติรถที่ใช้น้ำมันเครื่องยนต์ทำงานก็จะมีช่วงที่เร่งออกตัว (หรือเร่งแซง) ช่วงที่วิ่งด้วยความเร็วคงที่ แล้วก็ช่วงเบรค ซึ่งในสามช่วงนี้ ช่วงที่ออกตัวก็จะเปลืองพลังงานมากที่สุด เพราะเราต้องเร่งเครื่องยนต์จนถึงรอบสูงระดับหนึ่ง เครื่องยนต์ถึงจะมีกำลังมากพอที่จะทำให้รถสามารถออกตัวเคลื่อนที่ไปได้ ส่วนช่วงที่กินพลังงานน้อยที่สุดคือช่วงที่วิ่งด้วยความเร็วคงที่
เครื่องยนต์ของรถ Hybrid มีการทำงานในลักษณะคล้ายกับเครื่องยนต์ของรถยนต์ปกติ เพียงแต่มีมอเตอร์ไฟฟ้าช่วยเสริมแรง ผู้ผลิตจึงมักจะติดตั้งเครื่องยนต์ที่มีกำลังต่ำลงบ้าง (ขนาดเล็กลง ความจุของกระบอกสูบหรือ CC ก็ลดลง เช่น แทนที่จะใช้เครื่อง 2,000 CC ก็อาจใช้แค่ 1,500 CC เมื่อรวมกับมอเตอร์ไฟฟ้าแล้วก็จะได้กำลังและแรงบิดในการขับเคลื่อนพอๆ กับเครื่อง 2,000 CC หรือบางทีอาจมากกว่าด้วยซ้ำ)
เงื่อนไขใหม่จากภาครัฐที่มีการให้เงินอุดหนุนเพื่อส่งเสริมการใช้รถไฟฟ้า โดยพิจารณาถึงขนาดของรถและราคาขายประกอบกัน (เช่น ไม่เกิน 2 ล้านบาทและต้องมีแบตเตอรี่ที่มีความจุไม่น้อยกว่า 30 kWh) รวมถึงมีการกำหนดเงื่อนไขที่จะต้องมีการประกอบภายในประเทศในจำนวนคันที่เป็นสัดส่วนตามเงินอุดหนุนที่ได้รับ (เช่น ขาย 1 คัน ต้องประกอบ 1 คัน หรือ 1.5 คัน) และลดอากรขาเข้ากับภาษีสรรพสามิตลง ทั้งหมดนี้ทำให้ราคาขายของรถไฟฟ้าในรุ่นกลางถึงรุ่นเล็กมีราคาลดลงมากถึงคันละ 1 – 2 แสนบาทจึงคาดว่าตลาดรถในกลุ่มนี้จะได้รับผลดีและมีการขยายตัวมากในอนาคตอันใกล้ ล่าสุด (พฤษภาคม 65) ประกอบกับสภาวะขาดแคลนไมโครชิปทั่วโลก ทำให้หลายค่ายถึงกับต้องปิดรับจองรถชั่วคราวไปก่อนก็มี
ขึ้นกับสภาพการใช้งานรถยนต์ของคุณ พวกแผงโซลาร์เซลล์นั้นผลิตไฟฟ้าได้เฉพาะในเวลากลางวันที่มีแสงแดด ถ้าปกติใช้รถกลางวัน ชาร์จกลางคืน ก็ใช้ไฟจากโซลาร์เซลล์ชาร์จไม่ได้ ถ้าจะให้ทำได้ก็ต้องลงทุนติดตั้งแบตเตอรี่เพิ่มอีก ซึ่งหากจะให้ได้ความจุไฟฟ้ามากพอที่จะชาร์จรถได้ 0 – 100% ก็จะเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงพอสมควร (หลักหลายแสนบาทนอกจากนี้แผงโซลาร์เซลล์ที่ใช้ก็ต้องใหญ่ขึ้นตามไปด้วย) เพราะแบตเตอรี่ที่ใช้เก็บพลังงานไว้ชาร์จกลางคืนก็ต้องมีขนาดพอๆ กับแบตเตอรี่ที่อยู่ในรถไฟฟ้าที่จะชาร์จเลย ซึ่งความจริงเราก็อาจไม่ได้ใช้รถมากจนไฟหมดหรือเหลือไฟในระดับต่ำๆ เช่น 10 – 20% ทุกวัน
จุดนี้เป็นข้อจำกัดใหญ่ที่สุดข้อหนึ่งของรถไฟฟ้าในปัจจุบันที่การชาร์จแบตเตอรี่ยังใช้เวลาค่อนข้างนานเมื่อเทียบกับการเติมน้ำมันเต็มถังใน 2 – 3 นาที แต่การชาร์จรถไฟฟ้ายังใช้เวลาตั้งแต่หลายสิบนาที (กรณีเครื่องชาร์จเร็ว) ถึงหลายชั่วโมง (สำหรับเครื่องชาร์จแบบทั่วไป เช่น ตามบ้าน)อย่างไรก็ตามจากเทคโนโลยีที่ดีขึ้นก็ทำให้การชาร์จเร็วขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการชาร์จไม่เต็ม 100% เช่น ชาร์จแค่ให้ได้ระยะทางมากพอเดินทางต่อถึงบ้าน หรือชาร์จพอให้วิ่งต่อไปถึงจุดที่จอดชาร์จนานข้ามคืนได้อาจใช้เวลาแค่ไม่กี่สิบนาทีหรือครึ่งชั่วโมงในรถรุ่นใหม่ๆ
อย่างที่บอกแล้วว่าต้นทุนค่าแบตเตอรี่เป็นสัดส่วนที่สำคัญของต้นทุนรถทั้งคัน อยู่ในระดับหลายแสนบาท ซึ่งสำหรับรถเล็กๆ ถึงขนาดกลางบางรุ่นมักไม่ต่ำกว่า 5 แสน หรือบางรุ่นที่แบตเตอรี่ใหญ่หน่อยอาจราคาค่อนหรือถึงล้านบาท ซึ่งบางกรณีอาจคิดเป็นสัดส่วนมากถึงกว่า 50-70% ของราคารถทั้งคันด้วยซ้ำ ดังนั้นอายุของแบตเตอรี่ที่จะสามารถใช้งานได้จนกว่าจะถึงกำหนดต้องเปลี่ยนทั้งหมด จึงเป็นตัวเลขสำคัญที่ผู้ซื้อหลายคนเป็นกังวล และมักจะนำมาคำนวณควบคู่ไปกับต้นทุนค่าพลังงานไฟฟ้า
ขึ้นกับลักษณะการใช้งาน (ซึ่งจะมีผลกับปริมาณไฟที่ชาร์จต่อวัน) และสเป็คของรถด้วยว่ารับได้ที่เท่าไหร่ สำหรับรถไฟฟ้าทั่วไป ถึงแม้ตามสเป็คแล้วสายชาร์จที่แถมมากับรถ (บางทีเรียกสายชาร์จฉุกเฉิน) แบบเสียบปลั๊กไฟบ้านธรรมดา (กำลังไฟไม่เกิน 2.2 – 3.7 kW) จะใช้เวลาชาร์จจาก 0 ถึง 100% เกิน 10 ชั่วโมงขึ้นไปก็จริง แต่ในการใช้แต่ละวันหากเราไม่ได้วิ่งไกลมากทุกวัน เช่นวิ่งแค่วันละ 50 – 60 กิโลเมตร อาจจะชาร์จเพียงแค่ 2 – 3 ชั่วโมงต่อวันก็เต็มแล้ว แต่ถ้าวิ่งไกลกว่านั้น การติดตั้งเครื่องชาร์จแบบใช้ไฟบ้าน 1 เฟส (กำลังไฟ 7 kW ขึ้นไปจนถึง 11 kW) ก็ยังชาร์จได้เร็วขึ้นเท่าตัวหรือมากกว่า (แต่ต้องติดตั้งและเดินสายไฟเข้าเครื่องใหม่ห้ามเสียบปลั๊ก) ดังนั้นชาร์จแค่ 3 – 4 ชั่วโมงอาจพอวิ่งได้ระยะทางถึง 100 กิโลเมตร และชาร์จเต็ม 0 – 100% ได้ในเวลา 7 – 8 ชั่วโมง
