เครื่องยนต์ของรถ Hybrid มีการทำงานในลักษณะคล้ายกับเครื่องยนต์ของรถยนต์ปกติ เพียงแต่มีมอเตอร์ไฟฟ้าช่วยเสริมแรง ผู้ผลิตจึงมักจะติดตั้งเครื่องยนต์ที่มีกำลังต่ำลงบ้าง (ขนาดเล็กลง ความจุของกระบอกสูบหรือ CC ก็ลดลง เช่น แทนที่จะใช้เครื่อง 2,000 CC ก็อาจใช้แค่ 1,500 CC เมื่อรวมกับมอเตอร์ไฟฟ้าแล้วก็จะได้กำลังและแรงบิดในการขับเคลื่อนพอๆ กับเครื่อง 2,000 CC หรือบางทีอาจมากกว่าด้วยซ้ำ)
ปกติ web application หรือ web apps จะทำงานด้วยภาษา JavaScript เป็นหลัก ร่วมกับ HTML และ CSS ซึ่ง จะรันได้ภายใต้ browser ทุกตัวทั้งบนเครื่องคอมพิวเตอร์ สมาร์ทโฟน และอุปกรณ์อื่นๆ ได้ในลักษณะเดียวกัน แต่ ปัญหาหลักของ JavaScript ก็คือเรื่อง performance ที่ยังไม่ดีเท่าที่ควร ทำให้ไม่เหมาะกับงานที่เน้นการประมวลผล หนักๆ (CPU-intensive task) เช่น เกม การประมวลที่เกี่ยวกับภาพ เสียง วิดีโอ การเข้ารหัส/ถอดรหัส ฯลฯ ซึ่งไม่ สามารถทำได้เร็วใกล้เคียงกับการรันโปรแกรมภายนอกบราวเซอร์ จึงมีการพัฒนามาตรฐานใหม่ของโค้ดที่สามารถรัน ใต้บราวเซอร์ขึ้น โดยออกแบบให้ทำงานในระดับ low-level มากขึ้น และอยู่ในรูปโค้ดที่ผ่านการ compile เป็น binary และผ่านการ optimize ให้เหมาะกับการทำงานภายใต้การทำงานของ browser มาแล้ว (ต่างจาก JavaScript ที่จะต้อง มีการโหลดไฟล์ code ที่เป็น text และการ interpret + optimize ก่อนจะทำงานแต่ละครั้ง ทำให้การเริ่มต้นทำงานของ โปรแกรมค่อนข้างใช้เวลานานและมีความเร็วจำกัด) แต่ยังคงรักษาความ compatibility และ portability กับ browser ทุกตัวไว้ได้ ซึ่งมาตรฐานของ code แบบนี้คือที่เรียกว่า WebAssembly หรือย่อว่า Wasm (รูปแบบไฟล์ .wasm)
เงื่อนไขใหม่จากภาครัฐที่มีการให้เงินอุดหนุนเพื่อส่งเสริมการใช้รถไฟฟ้า โดยพิจารณาถึงขนาดของรถและราคาขายประกอบกัน (เช่น ไม่เกิน 2 ล้านบาทและต้องมีแบตเตอรี่ที่มีความจุไม่น้อยกว่า 30 kWh) รวมถึงมีการกำหนดเงื่อนไขที่จะต้องมีการประกอบภายในประเทศในจำนวนคันที่เป็นสัดส่วนตามเงินอุดหนุนที่ได้รับ (เช่น ขาย 1 คัน ต้องประกอบ 1 คัน หรือ 1.5 คัน) และลดอากรขาเข้ากับภาษีสรรพสามิตลง ทั้งหมดนี้ทำให้ราคาขายของรถไฟฟ้าในรุ่นกลางถึงรุ่นเล็กมีราคาลดลงมากถึงคันละ 1 – 2 แสนบาทจึงคาดว่าตลาดรถในกลุ่มนี้จะได้รับผลดีและมีการขยายตัวมากในอนาคตอันใกล้ ล่าสุด (พฤษภาคม 65) ประกอบกับสภาวะขาดแคลนไมโครชิปทั่วโลก ทำให้หลายค่ายถึงกับต้องปิดรับจองรถชั่วคราวไปก่อนก็มี
ขึ้นกับสภาพการใช้งานรถยนต์ของคุณ พวกแผงโซลาร์เซลล์นั้นผลิตไฟฟ้าได้เฉพาะในเวลากลางวันที่มีแสงแดด ถ้าปกติใช้รถกลางวัน ชาร์จกลางคืน ก็ใช้ไฟจากโซลาร์เซลล์ชาร์จไม่ได้ ถ้าจะให้ทำได้ก็ต้องลงทุนติดตั้งแบตเตอรี่เพิ่มอีก ซึ่งหากจะให้ได้ความจุไฟฟ้ามากพอที่จะชาร์จรถได้ 0 – 100% ก็จะเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงพอสมควร (หลักหลายแสนบาทนอกจากนี้แผงโซลาร์เซลล์ที่ใช้ก็ต้องใหญ่ขึ้นตามไปด้วย) เพราะแบตเตอรี่ที่ใช้เก็บพลังงานไว้ชาร์จกลางคืนก็ต้องมีขนาดพอๆ กับแบตเตอรี่ที่อยู่ในรถไฟฟ้าที่จะชาร์จเลย ซึ่งความจริงเราก็อาจไม่ได้ใช้รถมากจนไฟหมดหรือเหลือไฟในระดับต่ำๆ เช่น 10 – 20% ทุกวัน
จุดนี้เป็นข้อจำกัดใหญ่ที่สุดข้อหนึ่งของรถไฟฟ้าในปัจจุบันที่การชาร์จแบตเตอรี่ยังใช้เวลาค่อนข้างนานเมื่อเทียบกับการเติมน้ำมันเต็มถังใน 2 – 3 นาที แต่การชาร์จรถไฟฟ้ายังใช้เวลาตั้งแต่หลายสิบนาที (กรณีเครื่องชาร์จเร็ว) ถึงหลายชั่วโมง (สำหรับเครื่องชาร์จแบบทั่วไป เช่น ตามบ้าน)อย่างไรก็ตามจากเทคโนโลยีที่ดีขึ้นก็ทำให้การชาร์จเร็วขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการชาร์จไม่เต็ม 100% เช่น ชาร์จแค่ให้ได้ระยะทางมากพอเดินทางต่อถึงบ้าน หรือชาร์จพอให้วิ่งต่อไปถึงจุดที่จอดชาร์จนานข้ามคืนได้อาจใช้เวลาแค่ไม่กี่สิบนาทีหรือครึ่งชั่วโมงในรถรุ่นใหม่ๆ
อย่างที่บอกแล้วว่าต้นทุนค่าแบตเตอรี่เป็นสัดส่วนที่สำคัญของต้นทุนรถทั้งคัน อยู่ในระดับหลายแสนบาท ซึ่งสำหรับรถเล็กๆ ถึงขนาดกลางบางรุ่นมักไม่ต่ำกว่า 5 แสน หรือบางรุ่นที่แบตเตอรี่ใหญ่หน่อยอาจราคาค่อนหรือถึงล้านบาท ซึ่งบางกรณีอาจคิดเป็นสัดส่วนมากถึงกว่า 50-70% ของราคารถทั้งคันด้วยซ้ำ ดังนั้นอายุของแบตเตอรี่ที่จะสามารถใช้งานได้จนกว่าจะถึงกำหนดต้องเปลี่ยนทั้งหมด จึงเป็นตัวเลขสำคัญที่ผู้ซื้อหลายคนเป็นกังวล และมักจะนำมาคำนวณควบคู่ไปกับต้นทุนค่าพลังงานไฟฟ้า
ขึ้นกับลักษณะการใช้งาน (ซึ่งจะมีผลกับปริมาณไฟที่ชาร์จต่อวัน) และสเป็คของรถด้วยว่ารับได้ที่เท่าไหร่ สำหรับรถไฟฟ้าทั่วไป ถึงแม้ตามสเป็คแล้วสายชาร์จที่แถมมากับรถ (บางทีเรียกสายชาร์จฉุกเฉิน) แบบเสียบปลั๊กไฟบ้านธรรมดา (กำลังไฟไม่เกิน 2.2 – 3.7 kW) จะใช้เวลาชาร์จจาก 0 ถึง 100% เกิน 10 ชั่วโมงขึ้นไปก็จริง แต่ในการใช้แต่ละวันหากเราไม่ได้วิ่งไกลมากทุกวัน เช่นวิ่งแค่วันละ 50 – 60 กิโลเมตร อาจจะชาร์จเพียงแค่ 2 – 3 ชั่วโมงต่อวันก็เต็มแล้ว แต่ถ้าวิ่งไกลกว่านั้น การติดตั้งเครื่องชาร์จแบบใช้ไฟบ้าน 1 เฟส (กำลังไฟ 7 kW ขึ้นไปจนถึง 11 kW) ก็ยังชาร์จได้เร็วขึ้นเท่าตัวหรือมากกว่า (แต่ต้องติดตั้งและเดินสายไฟเข้าเครื่องใหม่ห้ามเสียบปลั๊ก) ดังนั้นชาร์จแค่ 3 – 4 ชั่วโมงอาจพอวิ่งได้ระยะทางถึง 100 กิโลเมตร และชาร์จเต็ม 0 – 100% ได้ในเวลา 7 – 8 ชั่วโมง
ปัจจบันรถยนต์ไฟฟ้ารุ่นใหม่ๆ มักใช้แบตเตอรี่ลิเธียมที่มีความจุพลังงานไม่น้อยกว่า 50 kWh ซึ่งมากพอที่จะวิ่งได้ไกลไม่น้อยกว่่า 340 กิโลเมตรต่อการชาร์จเต็ม 1 ครั้งแล้ว (วิ่งจริงอาจเหลือประมาณ 300 กม. ขึ้นกับสภาพการขับขี่) หลายรุ่นใช้แบตเตอรี่ใหญ่กว่านี้ซึ่งทำให้ระยะทางที่วิ่งได้หรือ range ได้เพิ่มขึ้นเป็น 400 – 600 กม. หรือมากกว่านั้น อย่างไรก็ตาม ในทางปฏิบัติจะมีพลังงานที่ใช้ได้จริงในแบตเตอรี่ระหว่าง 15 – 85% โดยประมาณ ซึ่งคิดเป็นแค่ 70% ของความจุทั้งหมด ทำให้ระยะวิ่งทางไกลจริงๆ ที่ใช้ได้อยู่ประมาณ 210-238 กม.
ในส่วนของผู้ใช้ จะเห็นได้ชัดเจนว่าในขณะใช้งานนั้น รถไฟฟ้าไม่มีการปล่อยไอเสียหรือมลพิษต่่างๆ ออกสู่อากาศเลย ทำให้อากาศสะอาดกว่า 100%
จริง ถ้ามอเตอร์ที่ใช้มีกำลังและแรงบิดใกล้เคียงกับเครื่องยนต์ เพราะมอเตอร์ไฟฟ้ามีคุณสมบัติที่สามารถสร้างแรงบิดสูงได้ทันทีที่เริ่มต้นทำงาน โดยไม่ต้องรอเร่งเครื่องขึ้นไปให้ถึงรอบสูงๆ เหมือนเครื่องยนต์สันดาปภายในที่ใช้น้ำมัน ซึ่งจะต้องใช้เวลาเล็กน้อยในการเร่งเครื่องก่อน เมื่อเครื่องยนต์ทำงานที่รอบสูงแล้วถึงจะมีกำลังมากและทำให้รถพุ่งออกไปได้ ดังนั้นการเหยียบคันเร่งจึงทำให้รถไฟฟ้าพุ่งออกตัวได้อย่างรวดเร็วในทันทีเกิดเป็นความรู้สึกที่ว่า “แรงติดเท้า” กว่ารถน้ำมัน ชนิดที่รถ EV ราคาไม่ถึงล้าน สามารถทำอัตราเร่ง 0-100 กม. ได้สูสีกับรถสปอร์ตใช้น้ำมันราคาหลักล้าน (แต่ตอนเบรคเป็นอีกเรื่องนึง)
